Prvo istraživanje širih razmera drevnog DNK ranih starosedelaca američkog kontinenta otkrilo je obim pustošenja koje je evropsko kolonizovanje imalo na lokalno stanovništvo tog vremena.

Istraživanje je sproveo Australijski centar za drevni DNK pri Univerzitetu Adelaide, a cilj je bio rekonstruisati genetsku istoriju starosedelačkog stanovništva Amerike putem analize 92 mumije i kostura iz perioda pre dolaska Kolumba, starosti između 500 i 8600 godina. Rezultati su objavljeni u časopisu Napreci nauke (eng. Science Advances) i otkrivaju potpuno odsustvo starosedelačke genetske loze iz perioda pre kolonizacije kod modernog stanovništva. Drugim rečima, ukazuju na njihovo istrebljenje dolaskom Španaca.

„Iznenađujuće je da nijedan rod koji smo našli u gotovo 100 ljudi starog veka nije prisutan niti ukazuje na postojanje potomaka među modernim starosedelačkim stanovništvom”, rekao je dr Bastien Ljamas, vođa projekta i stariji istraživački saradnik pri Centru. „Izgleda da se razdvajanje dogodilo pre oko 9.000 godina i potpuno je neočekivano, pa smo istražili dosta demografskih scenarija u pokušaju da ga objasnimo.”

„Jedini scenario koji se uklapa u naše rezultate je da je, ubrzo nakon prvobitne kolonizacije, stanovništvo bilo geografski izolovano jedno od drugog, a da je najveći deo stanovništva kasnije istrebljen prilikom kontakta sa Evropljanima. Ovo se uklapa u istorijske izveštaje o demografskom kolapsu nakon što su došli Španci u 15. veku.”

Stari genetski materijal takođe ukazuje na tačniji period dolaska ljudi u Ameriku: putem Beringovog kopnenog mosta koji povezuje Aziju sa severozapadnim delom Severne Amerike tokom ledenog doba.

„Naša genetska rekonstrukcija potvrđuje da su prvi Amerikanci došli pre oko 16.000 godina obalom Pacifika idući duž ledenih slojeva koji su blokirali rutu ka unutrašnjosti, a koja se otvorila mnogo kasnije”, rekao je profesor Alan Kuper, direktor Centra. „Proširili su se ka jugu začuđujuće brzo, stigavši u južni Čile pre 14.600 godina.”

„Genetska raznolikost prvih naroda Azije je bila ograničena na mali broj prvih stanovnika koji su bili izolovani Beringovim kopnenim mostom nekih 2.400 do 9.000 godina”, rekao je dr Lars Feren-Šmic, jedan od autora studije. „Bilo je to na vrhuncu ledenog doba, kada su ledeni slojevi i hladne pustinje blokirali mobilnost ljudi, a ograničeni resursi su ograničavali veličinu zajednica. Ova dugotrajna izolacija malih grupa ljudi stvorila je jedinstvenu genetsku raznolikost koja se može uočiti kod prvih Amerikanaca.”