Revizionisti istorije Drugog svetskog rata u svom kontinuiranom kvazinaučnom poduhvatu nisu mimoišli ni same operacije za oslobođenje Beograda oktobra 1944. godine. I ovi, bogato dokumentovani, događaji su izloženi falsifikatima i svojevrsnoj etnifikaciji.

Shodno takvim tumačenjima, ove operacije su svedene na isključivu ulogu Srba i Rusa, a ne NOVJ i jedinica Crvene armije. Ime vrhovnog komandanta NOVJ Josipa Broza Tita nije pomenuto čak ni u govoru predsednika Srbije Tomislava Nikolića na vojnoj paradi prilikom proslave 70 godina od oslobođenja Beograda. Tako se i sam predsednik Srbije, jasno i javno svrstao u red onih koji pokušavaju da na najgrublji način prekroje istoriju i ukradu tuđe zasluge, a krađa, prisvajanje i skrivanje zasluga drugih predstavljaju pravi moralni i humanistički zločin.

Međutim, radi generacije koja je odrastala u jednom drugačijem svetu, u ambijentu političkih i drugih razmirica i sa drugačijim vrednosnim sistemom, treba ukazati na nepobitnu istinu – da su u borbama za oslobođenje Beograda učestvovale jedinice iz svih delova Jugoslavije, što znači pripadnici svih jugoslovenskih naroda (sem Srba, naročito Hrvati i Crnogorci, ali i nekoliko stotina italijanskih partizana), kao i pripadnici mnogih sovjetskih naroda (sem Rusa, naročito Ukrajinci). Kako je reč o ozbiljnim, planiranim, organizovanim i dokumentovanim operacijama, ovde su zlonamerni falsifikatori na brisanom prostoru.

Među revizionističkim tumačenjima ovih događaja nalaze se i ona koja 20. oktobar 1944. tumače kao dan ponovne okupacije Beograda, što je u saglasnosti sa tekućim aktivnostima brojnih politički motivisanih rehabilitatora kvislinga, kolaboracionista i drugih zločinaca.

Kada se krene u ovakve falsifikate i revizije, kada se uskraćuje celovita istina i zasluge drugih, kada se drugi diskriminišu, kada se gazi istorijsko nasleđe i rehabilituju saradnici okupatora i kvislinzi, kada se izjednačavaju komunisti sa fašistima, znajte da imamo posla sa najcrnjim licem neofašizma! Pokušaj odvajanja komunističkog pokreta od antifašizma je nepolitički podmukli projekat onih koji su na mrtvoj straži kapitalizma i odnosa nepravde, a to je kičma naše i postkomunističke tranzicione logike.

Ratko Krsmanović