Kina se često nalazi na meti napada liberalnih medija kao najveći atmosferski zagađivač. Iako je tehnički tačno da ova država ima najveću emisiju ugljen-dioksida na svetu, često se zanemaruje činjenica da je to najmnogoljudnija zemlja, što ulazi u studije o emisiji ugljen-dioksida kao relevantan faktor.
U studiji objavljenoj 1. septembra ove godine, pod nazivom “Kvantifikovanje nacionalne odgovornosti u klimatskom slomu: na jednakosti zasnovan pristup emisiji ugljen-dioksida koja prelazi planetarnu granicu“1, autor je uzeo u obzir broj stanovnika zemalja koje su najveći zagađivači. Naime, u odnosu na broj stanovnika, svaka zemlja ima dozvoljeni limit u emisiji ugljen-dioksida koji ne bi trebalo da pređe ukoliko želimo uravnoteženu atmosferu. Ukoliko neka zemlja pređe taj limit, ona ima “klimatski dug” prema zemljama koje nisu prešle limit. Te zemlje, nasuprot, imaju “klimatski kredit”.
Ispostavilo se da najveći procenat sveukupnog klimatskog duga imaju Sjedinjene Američke Države, sa čak 32%. Slede Rusija (10%), Brazil (9.8%), Kanada (3.9%) i Nemačka (3.4%). Nasuprot njima, najveći klimatski kredit imaju Indija (35%), Kina (26%), Bangladeš (4.9%), Pakistan (4.3%) i Nigerija (2.4%).
Autor studije vodio se podacima o emisiji ugljen-dioksida od 1850. do 2015. godine i zaključio je da je u ovom periodu Globalni Sever bio odgovoran za 68% emitovanog ugljen-dioksida (1032 gigatone) a Globalni jug za 32% (484 gigatone). Pod Globalnim Severom nabrojao je SAD, Kanadu, Evropu, Izrael, Australiju, Novi Zeland i Japan, a pod Globalnim Jugom Latinsku Ameriku, Afriku, Bliski Istok i Aziju.
Studija takođe navodi da od 2015. Sjedinjenim Državama pripada 40% globalnog klimatskog duga, a Evropskoj Uniji 29%. Sjedinjene Države, Evropska Unija, Rusija, Japan i Kanada zajedno duguju 85% globalnog klimatskog duga; Globalni Sever duguje 92%. S druge strane, većina zemalja Globalnog juga i dalje ima klimatski kredit, te klimatski dug Globalnog juga iznosi 8% ukupnog klimatskog duga svih zaduženih zemalja. Kina jos uvek drži 11% sveukupnog klimatskog kredita, tako da ona trenutno ne spada u klimatski zadužene zemlje.
Autor studije je ovu pojavu klimatskog zaduživanja nazvao procesom “atmosferske kolonizacije”: mali broj zemalja sa visokim prosečnim primanjima prisvojio je mnogo više atmosferskog dobra nego što mu pripada. “Baš kao što su se ove zemlje oslonile na prisvajanje rada i resursa Globalnog Juga za svoj lični ekonomski rast, oslonile su se takođe i na prisvajanje svetskog atmosferskog dobra, sa posledicama koje neproporcionalno štete Globalni Jug”, navodi se u studiji.
Priprema: Princip.info
https://www.thelancet.com/journals/lanplh/article/PIIS2542-5196(20)30196-0/fulltext ↩
Leave a Reply