Takve rasprave u Sjedinjenim Američkim Državama o tome gde su granice koje razdvajaju istinski bogate od ostalih možda deluju čudno, ako ne i potpuno smešno, većini posmatrača u ostatku sveta.

Kada menadžer indijske fabrike, u obraćanju radnicima, kaže da su čizme “luksuzna” roba [govor indijskim radnicima koji tope gvožđe za izradu poklopaca za kanalizaciju Njujorka], nama to deluje nečuveno, posebno onima koji osećaju solidarnost sa ljudima čiji je rad znatno teži i slabije plaćen od našeg.

Međutim, isti komentar možemo tumačiti kao značajnu izjavu o meri u kojoj, kada se posmatra od strane većine sveta, pogodnosti koje uživa većina u Sjedinjenim Američkim Državama – čak i oni koji se “vuku” na posao – nisu ništa manje od luksuza prema globalnim standardima.

Veličina globalnih razlika može se ilustrovati životnim standardom pasa u Sjedinjenim Državama.

Prema nedavnoj proceni američkog Udruženja proizvođača opreme za kućne ljubimce (Pet Products Manufacturers Association) … u periodu 2007-2008 godine prosečni godišnji troškovi vezani za posedovanje psa bili su $ 1,425 ($ 749 za zdravstvenu negu, $ 217 za hranu, i $ 459 za higijenu, vitaminske tretmane, igračke i “luksuz”).

Ta cifra sada iznosi $ 1.641, sa proračunom da se u SAD na troškove kućnih ljubimaca u 2015. godini potrošilo 60.28 milijardi $, i procenom da će u 2016. iznositi 62,75 milijardi $.

Naravno, ovo su prosečni iznosi za SAD, dok u pojedinim delovima, kao što je Gornja istočna strana Menhetna, troškovi održavanja pasa mogu biti znatno veći.

Zarad ilustracije, zamislimo da ovi psi u Sjedinjenim Državama konstituišu svoju naciju, “Dogland,” i da njihovi prosečni troškovi održavanja predstavljaju prosečnu zaradu ove nacije pasa.

Prema takvom standardu, njihova primanja bi nedvosmisleno uvrstila Dogland u zemlje srednjeg nivoa, iznad zemalja kao što su Paragvaj i Egipat.

U stvari, prihodi u Doglandu, ovoj državi američkih pasa, plasirali bi svoje pseće stanovnike na poziciju iznad više od 40 odsto svetske populacije.

Ova cifra bila bi oko 60 odsto do 2004. godine, pre nego što je visoka stopa rasta dozvolila Kini i njenoj velikoj populaciji da pređe ovaj prag.

Sa $ 820, prosečni nacionalni dohodak Indije čini samo oko 60 odsto troškova na američke pse.

Ako bismo se sada fokusirali isključivo na troškove zdravstvene zaštite, jaz postaje još veći: Prosečna godišnja potrošnja u Doglandu veća je od troškova zdravstvene zaštite u zemljama koje čine preko 80 odsto svetske populacije.

Ovim razlikama možemo dodati i druge važne dimenzije: čak i sa stanovišta zaštite od nasilja, život gradskih pasa u SAD znatno je zaštićeniji od života većine stanovnika sveta.

 

Roberto Patricio Korzenievicz i Timoti Patrik Moran – “Otkrivanje nejednakosti: Svetsko-istorijski pregled” (Russell Sage, 2009), str xv-xvi.
Prevod: Princip.info