Prethodnih godinu dana, na zemljištu od Brankovog mosta do Gazele, očišćeni su hektari stambenog i građevinskog zemljišta u pripremi za izgradnju projekta “Beograd na vodi”. Iz ulica Bara Venecije i Braće Krsmanović raseljavaju se nekoliko stotina porodica, koje tu decenijama žive.

U dosluhu sa gradskim i državnim vlastima, mediji plasiraju neistine i laži o procesu raseljavanjama, tvrdeći da se postupak rešava na obostrano zadovoljstvo po principu „kvadrat za kvadrat“, a stanari ovih naselja “ne skidaju osmeh sa lica” jer će sada umesto “Udžerica” živeti u novim i čistim stanovima.

Navodno, svi oberučke prihvataju ponudu novog stambenog prostora na prvo gledanje, i vrlo lako se postiže sporazum sa Direkcijom za građevinsko zemljište i izgradnju Beograda.

Međutim, raseljene porodice tvrde da mediji prećutkuju najbitniji detalj, a to je pored činjenice da se raseljavanje ne odvija po principu “kvadrat za kvadrat”, takođe i ne podrazumeva vlasništvo, niti mogućnost otkupa , već privremen, petogodišnji smeštaj, u nekim slučajevima sa, dok u nekim bez plaćanja stanarine, uz naravno troškove režija.

Nakon isteka petogodišnjeg perioda, država više nema nikakve obaveze prema raseljenim porodicama, i biće prinuđeni da napuste privremeni smeštaj ili da nastave sa najamninom. Neki radnici Direkcije za građevinsko zemljište  imaju ulogu da ubeđuju porodice da prihvate ponuđene uslove, jer navodno pretpostavljaju da ukoliko do sporazuma ne dođe, proces raseljavanja će završiti eksproprijacijom.

Država obezbeđuje sredstva za multimilionski projekat “Beograd na vodi”, dok gleda da uštedi na siromašnim građanima i raseli ih pod sramnim uslovima.