Kako su se Crni Panteri okrenuli Severnoj Koreji u borbi protiv imperijalizma
twitter.com/uhusofreedom
Slomljene vinske boce i hipodermične igle su veoma efikasne. Svinjski odrezak i pileće kosti se mogu koristiti čak i kao oružje. Ovo je ‘Džuče’ – oslanjanje na ono što imate, da biste održali svoj otpor.
Malo je poznato da je radikalna marksističko-lenjinistička Partija crnih pantera (PCP) imala posebnu i duboku vezu sa Severnom Korejom u zajedničkoj borbi protiv imperijalizma Sjedinjenih Država. Odnos je započet 1969. godine kada su Oldridž Kliver, tadašnji vođa PCP, i Bajron But, zamenik ministra odbrane PCP, otputovali u Severnu Koreju kao delegati na osmodnevnoj Svetskoj konferenciji antiimperijalističkih novinara. Tokom svoje posete Pjongjanga, Kliver i But su bili oduševljeni socijalističkim razvojem i antikolonijalnim stavom male azijske nacije. Upravo tada su otkrili i revolucionarnu teoriju poznatu kao Džuče, koja je formirala revolucionarnu borbu Afroamerikanaca.1
PCP je time po prvi put dovela crnu radikalnu misao u direktan kontakt sa Korejskim poluostrvom i priznala severnokorejskog lidera Kim Il Sunga kao velikog revolucionarnog teoretičara i vođu. Za vladu Severne Koreje, identifikovanje Pantera kao saveznika gradilo je dodatni antiimperijalistički front, pre svega zato što je Koreja tvrdila da je insistiranje Vašingtona na ljudskim pravima licemerno, jer američka vlada nije osigurala ljudska prava svojoj najvećoj manjini – Afroamerikancima. U novinama PCP pisalo je:
Nakon pažljivog istraživanja na međunarodnoj sceni, smatramo da je niko drugi do drug Kim Il Sung taj koji briljantno pruža najdublju marksističko-lenjinističku analizu, strategiju i taktički metod za potpuno uništenje imperijalizma i oslobođenje potlačenih naroda našeg vremena.
apjjf.org
Od svog početka, Panteri su promovisali samoodbranu i autonomiju afroameričkih zajednica, pa im je severnokorejski koncept Džučea bio više nego prihvatljiv i dao je međunarodni legitimitet i teorijsku osnovu antiimperijalističkoj politici PCP. Panteri su prilagodili Džuče svojoj revolucionarnoj agendi. Panteri su interpretirali ovaj izrazito korejski koncept u jedinstvenim uslovima crnačke borbe za slobodu u Sjedinjenim Državama. Kao grupa koja je naglašavala samoopredeljenje afroameričkih zajednica, činilo se da je Džuče prirodno odgovarao Panterima. Kao što su Panteri definisali taj koncept: “Koristite ono što imate da dobijete ono što vam treba“, a Kliver objasnio u intervjuu iz 1970. godine:
Uzimati samo suvu marksističku analizu onakvom kakva ona postoji nije funkcionalna za nas… Nalazimo se u situaciji da moramo da primenimo tamo univerzalne principe [koji se odnose na marksizam-lenjinizam] na našu specifičnu situaciju na način koji nikada nije bilo urađeno ranije… Bilo je to veliko otkrovenje jednom kada smo spoznali koncept Džučea.
Panteri su bili toliko oduševljeni severnokorejskim “socijalističkim rajem“ i njenim zdravstvenim sistemom da je početkom 1970. Eldridž poslao svoju ženu Ketlin Kliver i njihovog sina u Severnu Koreju kako bi ona mogla “dobiti odgovarajući odmor i medicinsku negu potrebnu u tom trenutku“. U Pjongjangu, Ketlin je 31. jula 1970. rodila devojčicu. Nikada ne propuštajući priliku da govori o trijumfima socijalističkog sistema, Ketlin Kliver je govorila o ogromnoj medicinskoj i brizi o deci koju je dobila dok je bila u DNRK. Ona je primetila:
Dok sam bila ovde, dobila sam najbolju i najdetaljniju medicinsku negu u svom životu, i omogućili mi najugodnije i najudobnije uslove za život za mene i moju porodicu.
apjjf.org
Godine 1970. Kliver je ponovo učestvovao na Svetskoj konferenciji antiimperijalističkih novinara. Ovog puta je putovao sa Elejn Braun i još devet Amerikanaca iz različitih radikalno levih organizacija, na konferenciju koja se održavala u Severnoj Koreji, Severnom Vijetnamu i Kini. Nakon putovanja, Braun je priznao da “cela [severnokorejska] zemlja ima struju u svim kućama“ i da “većina ljudi čak i na selu ima televiziju“.2
Čistoća i kolektivizam Pjongjanga su se pojavili u potpunoj suprotnosti sa osiromašenim unutrašnjim gradovima Sjedinjenih Država krajem 1960-ih. Dok su urbani nemiri i droga opustošili afroameričke zajednice, Panteri su na međunarodnom nivou tražili socijalističke modele koje bi sledili i usvojili. Uz brzu posleratnu industrijalizaciju i široke bulevare sa drvećem u glavnom gradu, besplatni obrazovni i zdravstveni sistem Severne Koreje bio je pravi takav primer3. Bajron But, koji je pratio Klivera u Pjongjangu 1969. godine, rekao je u jednom članku:
Biti ovde u Demokratskoj Narodnoj Republici Koreji je kao da pogledom dosežete u budućnost.
Malo je poznato, ali Severna Koreja je nekada bila model demokratije radikalnoj revolucionarnoj afroameričkoj organizaciji!
Srodni članci
Severna Koreja započela 2023. godinu ispaljivanjem balističkih raketa
Severna Koreja zvanično i nepovratno postaje nuklearna sila
Severna Koreja najavila izgradnju nuklearne podmornice
9. Antiimperijalistički simpozijum Antiimperijalističkog Fronta
I Venecuela glasala za američke sankcije Severnoj Koreji
