Turski ogranak međunarodne organizacije Antiimperijalistički front nalazi se na žestokom udaru vladajuće Erdoganove partije AKP od septembra 2017. godine, nakon što je Berk Erdžan, član turske Revolucionarne omladine koja učestvuje u AIF-u, uhapšen i odao policiji  imena članova Fronta.

Do danas je uhapšeno 130 članova, među kojima su i organizatori tradicionalnog Simpozijuma narodnog jedinstva protiv imperijalističke agresije koji se već sedam godina zaredom održava u Istanbulu. Optuženi su za “zločine” organizovanja ovog simpozijuma, kao i zbog posete Demokratskoj Narodnoj Republici Koreji.

Iako zvanični razlog za hapšenje zvuči besmisleno, radi se o pokušaju AKP-a da na silu spreči svaki vid otpora njegovom režimu, a pre svega da eliminiše organizacije koje aktivno pružaju podršku Otporu ulice Juksel.

Otpor ulice Juksel u Ankari traje više od 440 dana, pri čemu Nurije Gulmen i Semih Ozakča, otpušteni radnici u javnoj službi, štrajkuju glađu više od 320 dana, a Semihova supruga Esra preko 240 dana.

Kış Güneşi

1
Kış güneşi
Tenimi
Havadaki duman kokusu
Genzimi
Yakıyor.
Bahçemdeki
Solgun çiçekler
Hüzün
Ağaç yaprakları
İntihar meyilinde.
Karşımda
Karım
Bana bakıyor. pic.twitter.com/y2ShhY7gPb

— Semih Özakça (@SemihOzakca) January 7, 2018

#biamag "Bağırıp çağırmıyor bizim direnişimiz, yalan ve demagoji üzerine kurulu değil, çok basit gerçekler ve çok temel haklar üzerine kurulu" – Nuriye Gülmen'le açlık grevinin 307. gününde yapılan söyleşi https://t.co/e3BJnIcaC7 pic.twitter.com/qVGgjD3hkV

— bianet (@bianet_org) January 12, 2018

https://www.facebook.com/fosem1/videos/393721564387592/

Organizacija Revolucionarne omladine takođe se našla na udaru. Izvršena je racija na njenu zgrada u kvartu Okmejdani pri čemu su uhapšena dva omladinca koji se trenutno nalaze u zatvoru. Zgrada je dugo bila pod opsadom pri čemu je policija blokirala sve prilaze danima dok je konačno nisu zapalili. Revolucionarna omladina je otvorila novu zgradu u kvartu Kučuk Armutlu, ali je nedelju dana kasnije stiglo naređenje da se poruši pri čemu je uništena i zgrada u kojoj su stanovnici ovog kvarta gajili pečurke kao jeftine zamene za meso, te kuća jednih od građana.

Rušenje zgrada u politički angažovanim kvartovima za cilj ima tzv. “gentrifikaciju”, tj. urbanu transformaciju pri čemu bi se siromašno stanovništvo raselilo, a potom bi se izgradio luksuzni stambeni prostor. Ceo manevar se sprovodi pod izgovorom da su postojeće zgrade nebezbedne u slučaju zemljotresa.