Nakon što je na mesto predsednika Perua izabran levičar, učitelj i marksista Pedro Kastiljo, na funkciji premijera je od strane Kastilja postavljen Gvido Beljida, član Kastiljove marksističko-lenjinističke partije Slobodni Peru.¹

 

Odluka o novom premijeru je naišla na negodovanja određenih građanskih grupa u Peruu koje su očekivale da će se Kastiljo držati “umerene” političke struje kao što je najavljivao, dok imenovanje Beljide nagoveštava jači zaokret ka levičarskoj politici.

 

Prvi protesti protiv novog premijera su već održani u Limi sa natpisima o Beljidi kao “teroristi”, aludirajući na njegove simpatije prema peruanskoj maoističkoj gerilskoj grupi Sjajni put koja se tokom 80-ih i 90-ih borila za preuzimanje vlasti u Peruu. Mnogi demonstranti su povezani sa opozicionom strankom Keiko Fudžimorija i Kastiljovim predsedničkim suparnikom.²

 

Bivši seoski učitelj, 51-ogodišnji Kastiljo postao je prvi predsednik Perua u poslednjih nekoliko decenija koji nema nikakvih veza sa političko-ekonomskom elitom te zemlje i koji je između ostalog obećao da “više neće biti siromašnih ljudi u bogatoj zemlji”.