Muay thai, muay boran, muay kard churg ili jednostavno tajlandski boks

Muay thai, muay boran, muay kard churg ili jednostavno tajlandski boks

Zahvaljujući filmovima Žan Klod Van Dama (“Kickboxer”), a od skora i Tonija Dža (“Ong Bak”) ova borilačka veština i sport su zainteresovali širu javnost. Iako interesovanje postoji, klubova je malo, a i među njima postoji mnogo onih koji pokušavaju da prodaju ono šta tajlandski boks nije. Njegove najefikasnije i najubitačnije tehnike su našle svoje mesto među modernim gladijatorima i majstorima mešanih borilačkih veština, pa je zahvaljujući njima, ali i filmskoj fami dobio epitet agresivne, surove i krvave veštine. Međutim, ono šta se obično ne pominje je da je većina tehnika (od gotovo 300) defanzivnog tipa. Ovde prenosim članak o tajlandskom boksu koji je pisao Ajarn Pratin Sukčamroen. NAPOMENA: Autor je pisao tekst na španskom koji mu nije maternji jezik, pa iz tog razloga, i prevod može delovati nelogičan u nekim delovima.

Muay Thai

Pratin SukchamroenAjarn Pratin Sukčamroen, majstor 14. stepena društva “Institut tajlandskih borilačkih veština” (Tajland)
direktor tajlandske kulture i umetnosti pri španskom udruženju tajlandskog boksa (Leon, Španija)
Sudija Svetske federacije tajlandskog boksa (Tajland)
 

Tajlandski boks je veština za samoodbranu koja potiče iz drevnog tajlandskog stila borbe rođenog pre više od hiljadu godina, čak pre proklamacije nacije Siama, sadašnjeg Tajlanda, dok još nisu postojala oružija kao danas već samo mačevi, kolja, dugi štapovi i borba prsa u prsa. Osim što je borilačka veština, takođe je i sportska disciplina. On je “nauka i veština” koja nas uči tehnike za odbranu i napad, koje su pažljivo proučavane i ispravljane tokom godina da bi se usavršila da postane tehnika samoodbrane prigodna za svaki momenat i mesto.

Istina je da kao sport deluje surovo, naročito za one koji ga ne treniaraju, kao i za osobe koje ne vole kontaktne sportove i (zbog neznanja) misle da je kao ulična tuča. Međutim, osobe koje počnu da treniraju vrlo brzo uvide njegove prednosti kao i prednosti tehnika za samoodbranu i NE da napada bilo koga. Sve tri vojske na Tajlandu praktikuju tajlandski boks, a takođe i plemstvo. Čak i jedan drevni kralj Siama (Phra Chao Sua), koji je pobegao iz svoje palate da bi se borio na turniru na jednom festivalu.

Da bi se tajlandski boks spoznao bitno je dobro poznavati njegove tehnike i od početka vežbati ih pravilno. Ni iz kog razloga ne treba koristiti samo silu; tako bi mogao svako. Radi se o borbi u kojoj se koriste pravilno sve tehnike ovog sporta.

Većina tajlandske omladine trenira ovaj sport sa saglasnošću roditelja, jer znaju da se, osim poznavanje odbrane, postiže dobro zdravlje, hrabrost, mir i vera u samog sebe bez  agresije. Pri suočavanju sa problemom, pomaže rešiti ga mirno. Tajlandski boks na Tajlandu treniraju sve društvene klase (poput fudbala u Evropi).

Prisustovati jednoj od ovih borbi je fascinantno. Ritual koji prethodi je neka vrsta molitve – “wai-kru” i “ram-muay” (wai = pozdrav, kru =trener, intruktor, učitelj) i predstavlja čin odavanja zahvalnosti svom učitelju ili treneru (učenici smatraju neophodnim poštovati svoje učitelje) kao i vid zagrevanja pre borbe.

Tajlandski boks, nakon što se proširio na svih 5 kontinenata i postao apsolutni pobednik u borbi sa ostalim borilačkim veštinama, priznat je kao “Kralj borilačkih veština” jer je uistinu najpotpuniji.

Tajlandska vlada je podržala promociju ovog sporta za uvođenje na Olimpijske igre. (Trenutno, zahvaljujući našem trudu, možemo ući na Olimpijadu.) Nadajmo se da će naš voljeni sport učestvovati na sledećim Olimpijskim igrama.

Govoreći o tajlandskom boksu u Španiji, zadovoljan sam što ima mnogo španskih trenera koji daju treninge ovog sporta sa mnogo uspeha, ali bili bismo zadovoljniji ako bi podučavali više ispravnih tehnika, a ne stavljati težište na snagu kao što se to sada radi. Učenici treba da nauče sve tehnike napada i odbrane kako priliči da bi sprečili povrede koje mogu dovesti do oštećenja telesnih funkcija i mozga.

Za one koji žele naučiti više o tajlandskom boksu i za one koji ga ne poznaju  

Tajlandski boks ima 9 oružija za borbu, i to: 2 pesnice, 2 lakta, 2 kolena, 2 noge i 1 glavu. Glava se ne koristi za udaranje već za razmišljanje  kako upotrebiti tehnike da bi pobedio protivnika. (Pravila zabranjuju udarce glavom.)

Tajalandski boks se ranije zvao “muay kard churg” i kasnije, kada je Siam promenio ime u Tajland, i veština je promenila ime u “muay thai”, a naziv “muay boran” (takođe “muay thai boran”) je dodelilo udruženje Institut tajlandskih borilačkih veština pre oko 7 godina (jul 2003.). Ova tri naziva imaju potpuno iste tehnike ali se razlikuju u tome što muay kard churg i muay boran koriste ruke uvezane kanapom za borbu, dok muay thai koristi bokserske rukavice.

Osim tajlandskih naziva takođe se zove tajalndski boks ili “thai boxing” na engleskom i takođe se koriste iste tehnike kao za muay thai. Reči boran, drevni (prim.prev. boran na tajlandskom znači drevni) ili klasični su izrazi korišćeni za marketing i nemaju nikakve veze sa tehnikama.

Tačno je da je posledica kontaktnih sportova, bez obzira da li se pobedi, izgubi ili je nerešeno, budu povrede od manjeg ili većeg značaja, ali tajlandski boks ima tehnike za odbranu i napad istovremeno koje bokseri moraju da koriste tokom borbe – one su kao lek i prevencija za sprečavanje i olakšavanje većih povreda ako se upotrebljavaju pravilno.

 Od prošlosti pa do današnjih dana, Tajland smatra tajlandski boks nacionalnim sportom jer je branio svoju državu u više istaknutih slučajeva tokom istorije ali i u legendama, jer je sport za održavanje zadravlja, veoma koristan za ličnu samoodbranu, jaku disciplinu, itd. Zbog toga, od početka školske godine (2010) postao je deo školskog programa u vidu posebnog časa.

U Španiji ima četiri majstora sa Tajlanda: Ajarn Lek Narong Wongsoonthon iz Leona (16. stepen), Ajarn Pravet Intachinda sa Ibice (13. stepen), Ajarn Monchai iz Madrida i ja, Ajarn Pratin Sukchamroen (14. stepen) takođe iz Madrida. Mi smo se posvetili promovisanju tajlandskog boksa tokom godina uz pomoć diplomata kraljevske ambasade Tajlanda u Madridu, predvođene ambasadorima Tajlanda.

Original na španskom:

 MUAY-THAI

por el

Maestro Pratín Sukchamroen

Maestro,  grado 14,  de la Asociación Instituto de Artes Marciales Tailandeses (Thailandia)

Director de Cultura y Arte Tailandeses de la Asociación Española de Muay Thai y Culyuta (León)

Arbito y Juez de la Federación Mundial de Muaythai (Thailandia)

….. ………………..

 

El Muay Thai es un arte para la defensa personal, originario del antiguo estilo de combate tailandés, que nació hace ya miles de años, aún antes de la proclamación  de la nación de SIAM, actualmente TAILANDIA.  Cuando aún no existían las armas masivas como ahora sino espadas, lanzas, palos largos y la lucha cuerpo a cuerpo. Además de ser una defensa personal, es un deporte,  y un arte marcial muy completos. Es como “UNA CIENCIA y UN ARTE”, que te enseña la técnica para defenderse y para  atacar,  la cual ha sido estudiada cuidadosamente y rectificada a lo largo de los años para conseguir una técnica de defensa personal que, por perfecta y práctica, puede ser utilizada en cualquier momento y en cualquier lugar.

Es cierto que este deporte parece más duro, sobre todo para quien no lo practica, y/o para las personas a las que no les gustan los deportes de contacto, (por falta de conocimiento) piensan que es como las peleas callejeras, pero las personas que intentan practicarlo se dan cuenta enseguida de las ventajas del mismo y de las técnicas que encierra para defenderse y NO para agredir a nadie. Los tres ejércitos en Tailandia practican Muay-Thai, también la nobleza. Hasta un antiguo Rey de SIAM  (Phra Chao Sua), que se escapó de su palacio para combatir en la competición de un festival.

Para conocer a fondo el Muay-Thai se deberán saber bien, desde el principio, sus técnicas y practicarlas correctamente. De ninguna manera usando solamente la fuerza; eso lo puede hacer cualquiera. Se trata de combatir utilizando debidamente todas y cada una de las técnicas que encierra este deporte.

La mayoría de la juventud tailandesa practica este deporte con el consentimiento de sus padres, porque sabe que aparte del conocimiento y defensa que se consigue con el mismo, también se obtiene una defensa propia, buena salud, valentía, coraje, tranquilidad y confianza en si mismo sin llegar a un punto de agresividad.  Enfrentado a un problema, te ayuda a resolverlo con calma,  El Muay-Thai es practicado por todas las clases sociales. (Como el Futbol en España)

Presenciar uno de estos combates es fascinante. El ritual que precede a la pelea es una especie de oración “WAI-KRU y RAM-MUAY” (Wai = saludo, Kru = maestro), el acto de ofrecimiento a su maestro o entrenador (los pupilos consideran imprescindible respetar y “adorar” a sus maestros), aparte de un precalentamientos anterior al combate.

El Muay Thai, después de extenderse por los 5 continentes y por ser el vencedor

absoluto después de haber triunfado en todos los encuentros con otros artes marciales,   ha sido reconocido como “EL REY DE TODAS LAS ARTES MARCIALES”, ya que verdaderamente es el más completo.

El gobierno tailandés ha apoyado este deporte para promoverlo para que sea integrado en los Juegos Olímpicos Internacionales. (en este momento, gracias a nuestro esfuerzo, podemos entrar en los Juegos Olímpicos Indoor Games) ¡Ojala nuestro querido deporte de Muay-Thai llegue a formar parte de los próximos JUEGOS OLÍMPICOS INTERNACIONALES!

Hablando de Muay-Thai en España, estoy contento de que haya muchos Maestros españoles impartiendo este deporte y con mucho éxito,pero estaríamos más satisfechos si enseñarán  más técnicas correctas de Muay Thai y nó solamente poner en práctica la fuerza, como han estado haciendo hasta ahora. “PARA QUE LOS ALUMNOS SEPAN TODAS LAS TÉCNICAS DE ATAQUE Y DE  DEFENSA  COMO ES DEBIDO” yPARA PREVENIR  DAÑOS o HERIDAS IMPORTANTES QUE PUEDAN CAUSAR AL CUERPO y AL CEREBRO AL FINAL DE SU EJERCICIO

PARA QUIEN QUIERA AMPLIAR SUS CONOCIMIENTOS SOBRE EL MUAY-THAI  o  PARA QUIEN LO DESCONOZCA TOTALMENTE, A CONTINUACIÓN :

1.  El Muay Thai tiene 9 armas para combatir que son :  2 puños,  2 codos, 2 rodillas, 2

Piernas y 1 cabeza.  La cabeza no se usa para golpear sino para pensar como utilizar las

técnicas y/o armas para ganar al contrario.  (El reglamento prohíbe golpear con la cabeza).

2.  El  MUAY-THAI  antiguamente se llamaba “MUAY KARD CHURG” y más tarde, cuando SIAM cambió su nombre por el de THAILANDIA, pasó a llamarse “MUAY-THAI”, y el nombre   “MUAY BORÁN” (llamado también MUAY THAI BORÁN) fue dado por la  ASOCIACIÓN INSTITUTO DE ARTES MARCIALES TAILANDESES hace unos 7 años (Julio de 2003).  Estas tres o cuatro denominaciones, tienen absolutamente las mismas técnicas, se diferencian solamente en que en el Muay Kard Churg y en el Muay Borán o Muay Thai Borán  SE VENDAN LAS MANOS CON CUERDA PARA EL COMBATE, mientras que en el Muay-Thai  SE UTILIZAN GUANTES.

3.  Y  aparte de los 4 nombres mencionados arriba quiero decir que en español lo llaman también BOXEO TAILANDES  y los ingleses THAI BOXING, éstos también usan las mismas técnicas de MUAY THAI.  Las palabras de ANTIGUO,  BORAN, CLASICO ó ACTUAL  son expresiones utilizadas en NEGOCIOS,  no tienen nada que ver con las técnicas.      

4. Es cierto que el resultado de los combates en los deportes de contacto,  sin importar que se gane, se pierda o se empate,  siempre resulta con algún DAÑO de mayor o menor importancia en el cuerpo,  pero  El MUAY-THAI TIENE TÉCNICAS  PARA DEFENDERSE y PARA ATACAR al mismo tiempo, que los boxeadores  tienen que utilizar  durante sus combates :  SON COMO UNA MEDICINA para PREVENIR y/o  CURAR  daños importantes si se sabe como utilizarlos correctamente.

5.  En el pasado y hasta el presente, Tailandia considera el Muay Thai como el DEPORTE  NACIONAL, por  haber defendido al país en varios destacados casos en su historia y leyenda, por ser un  deporte para mantenerse saludable, muy útil para la defensa personal, una fuente de disciplina,  una profesión,  etc.,   y  por eso,  actualmente, desde el comienzo del curso escolar del presente año (2010),  se ha integrado como una asignatura más del programa de enseñaza en todas las escuelas,  para fortalecer los conocimientos y ofrecer más experiencia a los niños para que les sea de utilidad cuando sean mayores.

Hay cuatro maestros nativos en España:   Maestro Lek Narong Wongsoonthon, de

León (Maestro de Grado 16),  y Maestro Pravet  Intachinda, de Ibiza (Maestro de Grado 13)   y yo, Maestro Pratín Sukchamroen (Maestro de Grado 14), de Madrid, y Maestro Monchai, también de Madrid, quienes se han dedicado a promover el Muay-Thai a lo largo del tiempo con el apoyo de los diplomáticos de la Embajada Real de Tailandia en Madrid, encabezada por  los Embajadores de Tailandia.

Para terminar,  yo,  maestro nativo de Muay-Thai  y como Director  del  Arte  y

Cultura Tailandeses de la Asociación Española de Muay Thai y Cultura,  quiero  invitar a los españoles amantes del deporte a que practiquen este ARTE MARCIAL  (lo pueden  practicar ambos sexos a partir de los 8 años).   También os recuerdo que no solamente es un deporte, sino una excelente defensa personal y el arte marcial más completo y efectivo, con el que se gana en salud, valentía, coraje, aplomo y confianza en uno mismo, sin llegar nunca a ser agresivo.

Leave a Reply

Your email address will not be published.