Tamna strana veličanstvene proslave oslobođenja u Srbiji

Tamna strana veličanstvene proslave oslobođenja u Srbiji

U Jagodini i Novom Sadu podižu se spomenici krvnicima srpskog naroda.

Neki tamo Dušan Marković pokušava da izgradi karijeru lokalnog političara, pa je našao da ruši mir i budi duhove po Jagodini zarad svog sitnog ćara. Ponosno ističući svoju vezu sa bratijom iz „Ravnogorskog pokreta“, ovaj neostvareni junoša izgradio je bedni i trošni spomeničić na ulazu u Jagodinu nazivajući ga „spomenikom žrtvama komunističkog terora 1944“. Taj spomenik je on, ispred svoje organizacije infantilnog naziva „BUNT – Prava Jagodina“, namenio da „osvešta“, zamisli bezobrazluka – na dan oslobođenja Jagodine od fašističke okupacije 17. oktobra! Ovaj borac protiv sopstvene anonimnosti se očigledno ne snalazi u tokovima savremene politike pa ni ne zna da prikrije svoje prave pokvarene namere – kako to rade njegovi uzori, praznoglavci u kravatama na „alt-right“ desnici – već otvoreno propagira fašističku ideologiju.

Najava lažnog spomenika i činjenje sramote javnom

Revizionistički krugovi u Jagodini pokušavaju da iskonstruišu priču o „nevinim žrtvama revolucionarnog terora“ i „masovnim streljanjima OZNE“ baziranu na legendama o „konjskom groblju“ na ulazu u grad i radničko predgrađe „Strelište“. Jagodina i ceo Pomoravski okrug, kao i cela Šumadija, upravo su poznati po teroru okupatora i njegovih saradnika. Narodna osuda fašističkih krvnika i njegovih četničkih i nedićevskih pomagača i egzekutora deo je svetsko-istorijskog procesa koji je izgradio savremeno međunarodno pravo, kada je pravda sustigla najveće zlo u ljudskoj istoriji – fašizam. Govoreći o „nevinim žrtvama komunističkog terora 1944 godine“, u vreme dok još traju borbe, dok se razvija Sremski front i oslobađa Jasenovac – revizionisti i četnički provokatori pokušavaju da oblate Narodnooslobodilačku borbu i da izvojuju oslobađajuću presudu za fašiste i njegove saradnike, a da na optuženičku klupu stave antifašizam! Možda im nove rezolucije Evropske Unije u tome pomažu, ali istorija se ne može obrnuti naglavačke. Jagodina je dala svoju dušu za Narodnooslobilačku borbu i oslobođenje otadžbine i ne dopušta svakoj šuši da kvari njen antifašistički mir.

Iste večeri, 17. oktobra, nakon obeležavanja Dana oslobođenja grada na „ruskom groblju“ gde je sahranjeno više od hiljadu crvenoarmejaca, na drugom kraju grada u strelištanskom predgrađu nad Markovićevom bednom imitacijom spomenika prolivena je crvena boja – koja simbolično otkriva njegov skriveni, krvavi karakter i ukazuje ko su te „nevine žrtve“ koje priziva taj Marković. Crnog februara 1944. godine, četničke trojke u Jagodini, Ćupriji i Paraćinu izvršile su nečuven pokolj nad najboljim ljudima u okupiranom Pomoravlju, uglavnom pred ukućanima na najsvirepije načine, a taj masakr obrađen je i u sudskom procesu Draži Mihailoviću. Učiteljska Jagodina i dalje pamti taj krvavi zločin nad svojim čestitim sinovima i kćerima, i dalje se pamte četničke racije po jagodinskim selima. Poznata su sva imena nevinih žrtava četničkih pokolja[1] (kao i imena osuđenih koljača i saradnika okupatora, koja su javno objavljivana), a gde su ta imena „nevinih žrtava komunističkog terora“ kojima se razmeću revizionistički istoričari – i pune glavu lenjivcima koji gledaju BalkanInfo pa pomisle da mogu da budu političari. Gde su ta imena koje bi Marković mogao da stavi na svoj spomenik!?

Neki Dušan Marković

Jagodinski i pomoravski Savezi udruženja boraca narodnooslobodilačkog rata (SUBNOR) odmah su reagovali i podneli građevinskoj inspekciji prijavu za nelegalnu izgradnju objekta, karakterišući Markovićev pokušaj kao „smišljenu provokaciju za uznemiravanje građana, što se vidi i iz činjenice da su “graditelji” uputili javni poziv meštanima – da se na dan kada Jagodina slavi Dan oslobođenja od fašističkih okupatora, 17. oktobra 2019 god. okupe na svečanom otkrivanju spomenika “žrtvama komunističkog terora”, a zapravo saradnicima okupatora poznatim po pokoljima u ovom kraju.

Nakon intervencije SUBNOR Jagodina i SUBNOR Pomoravlje, na čijem počasnom čelu je Velimir Ostojić, partizanski prvoborac (i otac narodnog heroja Gorana Ostojića, besprekornog komandanta 63. padobranske brigade) – istog dana Markovićev „spomenik“ je uklonjen sa javne površine.

Marković nastavlja sa svojom uzaludnom provokacijom i pokušajem izazivanja podela među stanovništvom i mladima Jagodine, pa je spomenik „uz blagoslov sveštenstva SPC“ premešten u dvorište neizgrađene crkve Pokrova Presvete Bogorodice i najavljeno je novo „osveštavanje“ za 27. oktobar.

„Nedužne žrtve“, a zapravo saradnici okupatora poznati po pokoljima u ovom kraju

U međuvremenu stiže vest da je Skupština grada Novog Sada odobrila izgradnju spomenika „nevinim žrtvama 1944/45“ na srpskom, nemačkom i mađarskom jeziku! Sraman ustupak Viktoru Orbanu u rehabilitaciji hortijevaca – koji su bacali naše ljude pod led, nevine žrtve čiji neukaljan spomenik stoji na obali Dunava. Kakva će biti reakcija novosadskih antifašista!?

Četnici i hortijevci još jednom na istom zadatku, pokušavajući da ukaljaju dane oslobođenja koje Srbija i ove godine ponosno slavi. Sramota!

Marković za ponos (Spomenik Svetozaru Markoviću ispred jagodinskog Kulturnog centra, kome su četnički huligani otkinuli ruku)
Čiča za ponos (Spomenik narodnom heroju Milanu Mijalkoviću Čiči u Vinorači)

 

Autor: Ljuba Bratić

[1]     https://sr.wikipedia.org/sr-ec/Четнички_масакр_у_Параћину,_Ћуприји_и_Јагодини_1._фебруара_1944.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published.